Nervus ulnaris of operatie voor beknelde zenuw aan de elleboog

Wat is Nervus Ulnaris?

In het gootje aan de binnenzijde van de elleboog loopt een belangrijke zenuw verantwoordelijk voor mogelijke gevoelsstoornissen aan ringvinger en pink, nl. de nervus ulnaris. Ook wel de geprikkelde elleboogzenuw genaamd. 

Klachten en behandeling

In een gevorderd stadium kan deze ook belangrijke krachts- en functioneel verlies veroorzaken van de hand (intrinsieke handspieren). Vaak zijn de klachten positiegebonden door langdurig plooien (hyperflexie) van de elleboog in de slaappositie. Bij de initiële conservatieve behandeling wordt hiermee dan ook rekening gehouden. Er wordt een nachtstrekspalk gemaakt om deze langdurige plooiing van de elleboog te voorkomen en dit in combinatie met kinesitherapie voor nervus ulnaris glijdingstechnieken. Bij onvoldoende beterschap of progressief krachtsverlies kan de nervus ulnaris worden vrijgelegd in zijn gootje. Ofwel wordt de zenuw enkel vrijgelegd (release nervus ulnaris zonder transpositie). Ofwel bij dreigende verschuiving van de zenuw naar voor toe wordt een anterieure transpositie uitgevoerd. Veelal wordt de nervus ulnaris onder de groep buigspieren gelegd ter bescherming (nervus ulnaris release met anterieure submusculaire transpositie). Deze ingreep kan doorgaan onder locoregionale plaatselijke verdoving via het dagziekenhuis. Postoperatief wordt een immobiliserend watteverband aangelegd voor 2 weken. Nadien wordt de revalidatie zelf opgestart door de patiënt. Bij een gevorderde inklemming met preoperatief krachtsverlies wordt onmiddellijk kinesitherapie toegevoegd en dit met specifieke aandacht voor het herwinnen van de handfunctie.

Deze content werd geschreven door : Dr. Arne Decramer, Dr. Stijn Muermans, Dr. Karel Willems