Frozen shoulder, klachten, operatie en oefeningen tijdens revalidatie

Wat is een frozen shoulder?

Er zijn een twee soorten frozen shoulder. Ten eerste het zogenaamde ideopatisch optreden van een frozen shoulder, dit is als het ware een verzamelnaam van alle frozen shoulders waar geen duidelijke oorzaak voor gevonden wordt. We weten wel dat bv diabetes en schildklierlijden een duidelijke verhoogde kans geven op frozen shoulder. Ten tweede is het optreden van een trauma thv de schouder. Het schouderkapsel zal onsteken en verklevingen - verdikking van het kapsel zullen optreden.
 

 

Symptomen van een frozen shoulder

Vooral een pijnlijke schouder ( ook boverarm ) is de voornaamste klacht. Daarnaast treedt er ook beweegingsbeperking op , vooral het naar buiten draaien van de arm is vaak zeer pijnlijk. Ook bruuske bewegingen en reiken zijn pijnlijk. Men onderscheidt 3 fazen in het verloop van een frozen shoulder. Vooreerst de “freezing phase “ of bevriezende faze, vervolgens de “frozen” faze of bevroren fase en tot slot “thawing phase “ of ontdooi faze. De duur van elke faze is variabel en kan van 2 tot 9 maanden duren. In de bevriezende faze is vooral de pijn intens aanwezig en neemt de mobiliteit geleidelijk af . Men merkt dat bewegingen minder en minder mogelijk zijn en er continu pijn is, ook ‘s nachts. Vaak wordt kinésitherapie als zeer pijnlijk ervaren. Gedurende de bevroren faze neemt de pijn geleidelijk af maar blijft de  bewegingsbeperking. Tot slot bij de ontdooiingsfaze treedt er progressieve versoepeling op ter hoogte van het schoudergewricht en ebt de pijn weg.

Diagnose frozen shoulder

De diagnose wordt via klinisch onderzoek gesteld. Veelal zijn technische onderzoeken niet noodzakelijk.

Behandeling frozen shoulder

Een frozen shoulder verdwijnt meestal spontaan, dit tussen enkele maanden tot 1,5 jaar. Het doel van de behandeling bestaat erin de klachten zo beperkt mogelijk te houden. Wat betreft de pijn , vooral in de eerste fase , kan gewerkt worden met adequate pijnmedicatie (bv : onstekkingsremmers). Soms zal een inspuiting met cortisone ook soelaas brengen. Wanneer de mobiliteit echter zeer beperkt is / wordt een mobilisatie onder narcose uitgevoerd worden of via kijkoperatie de schouder los te maken. De arts zal dit met u bespreken wat de beste oplossing is. Het zal ook uiterst belangrijk zijn om voldoende kinésitherapie te volgen. Het doel bestaat erin om de soeplesse in de schouder te behouden en te verbeteren (meestal niet in de eerste fase gezien de pijn).

Deze content werd geschreven door : Dr. Yves Devlies, Dr. Stijn Muermans, Dr. Peter Stuer, Dr. Alexander Ryckaert, Dr. Karel Willems