Achillespees

Klachten aan de achillespees
 

 
 

De Achillespees is een van de sterkste pezen in het lichaam. Deze pees gaat uit van de spieren achteraan in het onderbeen en hecht aan op het hielbeen.  Ontsteking van de achillespees komt vaak voor. Er zijn hierbij 2 grote groepen van patiënten: een eerste groep zijn jonge sportieve patiënten die hinder ondervinden, vaak in de periode dat ze hun sportactiviteiten opbouwen: bv lopers (start-to-run) of tennissers aan het begin van het seizoen. De ontsteking zit hier vooral in het het vlies rond de pees. De pees zelf vertoont geen echte problemen en dit is een overbelastingsletsel. Een tweede groep patiënten is eerder van middelbare leeftijd en ondervindt hinder bij matige sportactiviteiten, of zelfs in het dagelijkse leven bv rechtstaand werk of wandelingen. Bij deze patiënten is er een degeneratie (verminderde kwaliteit) van de pees zelf die meespeelt.

Klachten

Achillespeesproblemen geven pijn achteraan in het onderbeen, soms tot op de hiel. De pijn treedt initieel vooral op bij begin en na beëindigen van sportactiviteiten. Tijdens het sporten is de pijn meestal minder. Als de ontsteking uitgebreider is kan deze meer continu aanwezig zijn en kan sporten of zelfs normaal stappen zeer pijnlijk worden. Vaak is er een pijnlijke verdikking voelbaar in de pees, enkele centimeters boven de aanhechting op de hiel. Dit komt vaker voor bij oudere patiënten met degeneratie van de pees. Bij het klinisch onderzoek valt vaak op dat de achillespees verkort is.

Diagnose

Meestal is de diagnose heel duidelijk door het verhaal en het onderzoek en kan een behandeling worden ingesteld zonder verdere onderzoeken. Op een radiografie zijn soms verkalkingen zichtbaar aan de aanhechting van de pees. Op een echografie kan de ontsteking rond, voor of in de pees beter worden beoordeeld. Wanneer er geen verbetering is met conservatieve therapie is een MRI het ideale onderzoek. Dit onderzoek geeft het beste beeld van de kwaliteit van de pees en de uitgebreidheid van de ontsteking met eventuele slijmbeursontsteking of kleine scheurtjes in de pees.

Behandeling

In eerste instantie proberen we dit probleem conservatief (niet-operatief) te behandelen. Voor sporters betekent dit meestal tijdelijk onderbreken van hun sport activiteiten. Vermindering van ontsteking kan gebeuren door een bad van ijswater te nemen of door ijs te leggen op de pijnlijke zone. Verder kunnen ontstekingsremmers (NSAID's) gebruikt worden gedurende enkele dagen. Belangrijk is dat de pees goed op lengte is. Oefeningen zijn de hoeksteen van de behandeling om de pees beter op lengte te krijgen. Deze oefeningen moet u thuis dagelijks doen om een goed resultaat te krijgen. Een kinesist kan helpen bij het stretchen van de spieren en de behandeling van de acute ontsteking. Het gebruik van een ophogende hielcup in de schoen zorgt ervoor dat de pees wat minder gespannen is. Deze zorgt ook voor schokabsorptie en kan daarmee helpen de pijn te bestrijden. Een andere mogelijkheid voor de behandeling van achillespees ontsteking is shockwave therapie. Het is een niet-invasieve methode die enkel wordt gebruikt indien andere conservatieve behandelingen weinig resultaat geven. De conservatieve behandeling kan lang duren voordat deze succesvol is: 3 tot 6 maanden. Hoe langer de klachten aanwezig zijn, hoe langer de klachten zullen blijven duren.

Oefeningen voor klachten aan de achillespees
 

 

Oefening 1: oprekken van  Achillespees

- Leun voorover tegen een muur, met één knie gestrekt en de andere gebogen. (als je twee voeten pijn doen, moet je de positie afwisselend veranderen om elke voet op te rekken): de pijnlijke hiel wordt het verst van de muur geplaatst (met de knie gestrekt).
- Terwijl u voorover buigt wordt het gestrekte been geoefend: u voelt de hiel en de boog van uw voet oprekken. U zal hierbij een duidelijke spanning in uw kuit voelen.
- Stretch en hou het tien seconden vol, waarna u kan ontspannen en rechtstaan, daarna twintig keer hernemen. Bij problemen langs de twee kanten ook de andere kant hetzelfde oefenschema.

Oefening 2: leun voorover terwijl u op een tafel of stoel leunt

- Buig beide knieën en ga voorzichtig hurken. Probeer zo lang mogelijk uw hielen op de grond te houden terwijl u hurkt.
- U voelt uw Achillespees en voetboog uitrekken op het ogenblik dat uw hiel van de grond komt. Als u die spanning voelt, probeer dan die positie voor tien seconden vol te houden en sta dan recht. Herneem deze oefening twintig keer.
 

 

Oefening 3: sta op de onderste trede van een trap

- Sta op de onderste trede van een trap en zoek een evenwicht op de bal van uw voet.
- Laat heel traag uw hielen zakken zover u kan, tot u uw kuitspieren echt voelt uitrekken.
- Probeer die positie voor tien seconden vol te houden, en kom dan weer recht. Herhaal deze oefening twintig keer.
 

Operatie achillespees

Indien de niet-operatieve behandeling niet slaagt, kan er worden overgegaan op een operatie. Afhankelijk van de ernst van uw probleem, zijn er verschillende mogelijkheden.

Arthroscopie: Met een kijkoperatie kan extra bot en de slijmbeurs op de hiel worden weggenomen. Doordat deze ingreep met kleine wondjes gebeurd geneest dit meestal sneller dan een klassieke ‘open’ operatie. Uiteraard heeft het herstel tijd nodig na de ingreep. Een gipsimmobilisatie is echter niet nodig en u mag onmiddellijk stappen op de geopereerde voet.

Minimaal invasief:  Dit betekent dat via enkele kleine sneetjes de peesschede wordt opengemaakt om de pees meer ruimte te geven. Uiteraard heeft ook hier het herstel tijd nodig na de ingreep. Een gipsimmobilisatie is echter niet nodig en u mag onmiddellijk stappen op de geopereerde voet.

Open release: Bij deze techniek wordt de pees vrijgemaakt en wordt het ontstoken of degeneratieve weefsel verwijderd. Afhankelijk van de kwaliteit van het overgebleven peesweefsel moet er al dan niet een verstevigende hechting. Na de operatie zal u tijdelijk een gips nodig hebben.

Augmentatie: Hierbij wordt de buigspier/pees van uw grote teen gebruikt om de achillespees te verstevigen of te vervangen. Deze techniek wordt alleen toegepast bij zeer ver gevorderde ontsteking. Na de operatie zal dan langere tijd gips noodzakelijk zijn.

Deze content werd geschreven door : Dr. Stijn Muermans, Dr. Mark van Dijk, Dr. Jan Van Oost